239 ziyaretçi ve 0 üye çevrimiçi

    

ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ

Baba Yarımız Apul Emmimiz de gitti.

Aktif .

Babam dünyaya gelmeme vesile olan canından bir parca olduğum babam daha yirmi sekiz yaşımda ne olduğunu anlamadan bizleri bırakıp gitmişti.

Genede güçlü bir aileydik anamız başımızda idi ben güçlüydüm çünkü babam öyle olmamı istemişti birde baba yarısı emmim vardı.

Biz onla asla emmi yegen olmadık biz onla iki arkadaş kardeş gibi olduk yeri geldiğinde telefonla konuştuk sohbet ettik dertleştik yeri geldiğinde bir araya geldiğimizde gözlerimizle konuştuk her beni gördüğünde ağlardı babamı görünce iki kardeş ayrılırken bile ağlardılar bende o üzülmesin diye için için ağlardım

Daha on gün önce helalleştik hastanelerde yattı çocuklarına Tahsin oğlan nerede niye gelmedi niye aramadı anam kardeşlerim görmeye gider Tahsin ağa yokmu hep sorup durdu aramızda ki bağ çok kuvetliydi ben onun babasının adını taşıyor hemde abisinin emaneti bir kere bile olsun onun kalbini kırmayan karşısına dikilmeyen dağlarda gezerken bir siğarayı beraber içen yeri geldiğinde onla kıyasıya güreş tutan kızdığı zaman ba bak lan çocuk seni döverim dediği yeğeniydim.

Emmim helle ekmek can yoldaşın yengem başımızın tacı anam gibi kıymetlimiz oğlun Yüksel abimiz kızın Saliha Şemsi gibi ablamız oğlun Yücel Kardeşim oğlun ahır beşiğin Ahmet biraderim Yaşar neyse o sen rahat uyu mekanın cennet olsun Apul Emmim olaki abine bizden önçe kavuşursan selamımı söyle er ya da geç buluşacağız ben buna inanıyorum yoksa kafayı yerim bu kötü dünyada.

MEKANIN CENNET OLSUN EMMİM.

www.yesilakkus.com/administrator

Yorum ekle


Güvenlik kodu
Yenile